Wijgmaal en omgeving

De langste en oudste straat van Wijgmaal.
Ze werd op de heel oude kaarten aangegeven met als eindpunten de Rotselaarsesteenweg en de 'Moelenwech', die over de spoorweg en de Vaart naar Wilsele liep.
De Broekstraat legt in elk geval de band tussen de bewoonde kern en een oase van ongerept natuurschoon, waar elk jaargetijde zijn eigen bekoorlijkheid heeft.

De vier woningen op de tekening werden omstreeks 1865 gebouwd door de fabrieken Remy en waren bestemd voor de werklieden.

Er was voor de bewoners telkens een lapje grond voorzien om als tuin te gebruiken. Ze vormen een deel van een reeks woningen die door Remy voor haar personeel werden gebouwd. Zo werden er ook nog gebouwd in de Pastoor Bellonstraat en de Wakkerzeelsebaan.

De Zeepstraat kreeg haar naam omdat deze vroegere zandweg bij elke regenbui in een echte modderpoel werd herschapen zodat ze zo glad als zeep werd.

Na de eerste wereldoorlog (1914-1918) werd de straat herdoopt tot 'Gebroeders Tasset-straat' ter herinnering aan Karel en Maurits Tasset die op het front waren gesneuveld.


Vele jaren terug werd de huidige Wittebolsstraat nog Kerkstraat genoemd. Oorspronkelijk heette ze Molenstraat, dan werd het de Kerkstraat, later Kerkhofstraat en uiteindelijk Wittebolsstraat.
Ze werd zo genoemd naar 'meester' Wittebols. Hij was de eerste onderwijzer van Wijgmaal.




Op de tekening zien we de Pastoor Bellonstraat. Ze werd genoemd naar de eerste Wijgmaalse Pastoor E.H. A. Bellon.
Vroeger werd deze straat de Molenstraat genoemd, omdat dit straatje leidde naar de Molens Remy op de Dijle.





Dit gebouw, rechts bij de oprit van de Remylaan, is men pas recent 'Het Kasteeltje', gaan noemen. Het heeft jaren dienst gedaan als verblijf van 'de Bestuurders der Fabrieken Remy'.

In 1873 werd tussen de fabrieken aan de Dijle en het spoorwegstation ongeveer 5,5 Ha weiland aangekocht, waar dan beetje bij beetje gebouwen werden opgetrokken. Zo werd rond 1875 'Het Kasteeltje' voor Mr. Denis gebouwd, de toenmalige Directeur ? Generaal. In 1890 was het huis van Dr. Pouillon aan de beurt, die als geneesheer bij de fabrieken werkte.

Het kanaal, beter gekend als de vaart Leuven-Mechelen, vormt een duidelijke grens tussen Wijgmaal en Herent. Het heeft een belangrijke rol gespeelde in de groei en bloei van Wijgmaal.








'De brug van Wijgmaal',zoals ze door iedereen genoemd wordt, was vroeger gekend als de 'Wakkerzeelse brug'. Deze brug over de vaart, lag 'op de baan van Leuven naar Wakkerzeel'. Vandaar dat de Wakkerzeelsebaan nog op het grondgebied van Wilsele en Wijgmaal ligt.

De brug werd opengedraaid door een brugwachter -of draaier, door middel van een kaapstander (windas met een draaispil in verticale stand). Door deze draaibeweging kwam de brug langszij de vaartbedding te liggen. Ze had dus een draaispil in het midden.


Deze prent toont de achterzijde van het station zoals het was voor de brand van 1940. Links heb je de fietsenstallingen en rechts de ambtswoning van de stationschef. Het achterste gebouwtje deed dienst als een soort stapelhuis, waar de goederen werden opgeslagen die 'per spoor' dienden vervoerd te worden.
Wijgmaal statie was een zeer belangrijk station op de spoorlijn Leuven-Mechelen, omdat de fabrieken Remy destijds praktisch al haar goederen via 'den ijzeren weg' verstuurde.

De spoorlijn Leuven-Mechelen werd tijdens de regering van Leopold I op 10 september 1837 plechtig geopend. Het station werd echter pas in 1864 gebouwd.