Historiek van Wijgmaal

De langste en oudste straat van Wijgmaal.
Ze werd op de heel oude kaarten aangegeven met als eindpunten de Rotselaarsesteenweg en de 'Moelenwech', die over de spoorweg en de Vaart naar Wilsele liep.

De vier woningen op de tekening werden omstreeks 1865 gebouwd door de fabrieken Remy en waren bestemd voor de werklieden.
Er was voor de bewoners telkens een lapje grond voorzien om als tuin te gebruiken. Ze vormen een deel van een reeks woningen die door Remy voor haar personeel werden gebouwd. Zo werden er ook nog gebouwd in de Pastoor Bellonstraat en de Wakkerzeelsebaan.

Na de eerste wereldoorlog (1914-1918) werd de straat herdoopt tot 'Gebroeders Tasset-straat' ter herinnering aan Karel en Maurits Tasset die op het front waren gesneuveld.

Ze werd zo genoemd naar 'meester' Wittebols. Hij was de eerste onderwijzer van Wijgmaal.

Vroeger werd deze straat de Molenstraat genoemd, omdat dit straatje leidde naar de Molens Remy op de Dijle.

In 1873 werd tussen de fabrieken aan de Dijle en het spoorwegstation ongeveer 5,5 Ha weiland aangekocht, waar dan beetje bij beetje gebouwen werden opgetrokken. Zo werd rond 1875 'Het Kasteeltje' voor Mr. Denis gebouwd, de toenmalige Directeur ? Generaal. In 1890 was het huis van Dr. Pouillon aan de beurt, die als geneesheer bij de fabrieken werkte.


De brug werd opengedraaid door een brugwachter -of draaier, door middel van een kaapstander (windas met een draaispil in verticale stand). Door deze draaibeweging kwam de brug langszij de vaartbedding te liggen. Ze had dus een draaispil in het midden.

Wijgmaal statie was een zeer belangrijk station op de spoorlijn Leuven-Mechelen, omdat de fabrieken Remy destijds praktisch al haar goederen via 'den ijzeren weg' verstuurde.
De spoorlijn Leuven-Mechelen werd tijdens de regering van Leopold I op 10 september 1837 plechtig geopend. Het station werd echter pas in 1864 gebouwd.